دلائل بسیاری برایم به وجود آمد تا تصمیم گرفتم در یک سرویس بلاگر با سطح متفاوت تری از مخاطبان مانند سرویس بلاگر وردپرس پایگاه نشر و ترویج اندیشه و سیره شهید مظلوم آیت الله بهشتی را تأسیس کنم . آن پایگاه را هم ( امت مظلوم ) نام نهادم چرا که هم معتقدم بهشتی همچنان که امام فرمود به تنهائی یک امت بود و هم همچنان به مظلومیت آن وجود مبارک باور دارم .

به هر روی از امروز دسترسی به این پایگاه امکان پذیر خواهد بود .

آنجا به صراحت نوشته ام که ( چرا از بهشتی می نویسم ) و امیدوارم که در سه مرحله بتوانم مراحل انتقال این پایگاه را به انجام برسانم .

مرحله اول : انتقال کلیه نوشته های این پایگاه به پایگاه جدید .

مرحله دوم : به روز رسانی همزمان هر دو پایگاه برای مدتی محدود .

مرحله سوم : انتقال کلّی پایگاه امت مظلوم از پارسی بلاگ به ورد پرس .

امیدوارم این جا به جائی امکان تازه ای برای افزایش سطح مخاطبین این پایگاه باشد .

از همراهان بزرگواری که تا کنون با امت مظلوم همراه بوده اند تقاضا می کنم همان میزان همراهی و بلکه بذل توجه بیشتری را به پایگاه واقع در بلاگر ورد پرس داشته باشند .

با تشکر .

 برای انتقال به پایگاه امت مظلوم روی بلاگر وردپرس اینجا را کلیک نمائید (+)

 نوشته شده توسط سید محمد حسن مخبر در پنج شنبه 88/11/29 و ساعت 3:11 عصر | نظرات دیگران()

در این مرحله از انقلاب یک خطر بزرگ دیگر انقلاب ما را تهدید می کند و آن خطر تفرقه افکنی و جدائی افکنی و شایعه سازی و دشمن تراشی است . می خواهند کسانی را که در طول انقلاب با هم همصف بودند به اشکال مختلف از هم جدا کنند . ما از همه دوستان و برادران و خواهران مجاهدمان دعوت می کنیم بیایید اقلاً همه دور هم بنشینیم ، حرفهایمان را از نزدیک به هم بزنیم . اگر شما از آقا گله دارید ، گله خود را مستقیما به او بگویید . اگر او به شما انتقاد دارد ، مستقیماً به شما بگوید. آخر امروز که دیگر مانعی بر سر راه برخورد سازنده و مستقیم آراء و افکار وجود ندارد .

پیروزی این انقلاب در گرو وحدت امت ماست و این وحدت شعار می خواهد ، اما تنها با شعار تأمین نمی شود ؛ راه می خواهد .

ما از همه روشنفکران متعهد ، دارای هر نوع فکر و سلیقه ای دعوت می کنیم بیایند با هم بنشینیم و مطالبشان را در میان بگذارند ؛ بحث آزاد داشته باشند . آرای ما نباید بدل به عقده ها شود . اگر فکری دارید ، اندیشه ای دارید ، طرحی دارید ، انتقادی دارید ، باز و آزاد در میان بگذارید .

من فکر می کنم با استفاده از این اصل عالی اسلام که (فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئکَ الَّذِینَ هَدَئهُمُ اللَّهُ وَ أُوْلَئکَ هُمْ أُوْلُواْ الْأَلْبَاب) 1 ملت ما می تواند با برخورد سالم و سازنده آراء و عقاید و افکار و اندیشه ها ، راه را به سوی وحدت واقعی همچنان باز نگه دارد .

کتاب ولایت ، رهبری ، روحانیت ؛ ص 252

پ . ن . 1 = سوره زمر ، آیات 17-18

 نوشته شده توسط سید محمد حسن مخبر در یکشنبه 88/11/18 و ساعت 2:22 عصر | نظرات دیگران()

انقلاب شما ملت قهرمان ، همانطور که همیشه بر آن تکیه دارید ، انقلاب اسلامی است . مردم ما از زور و ستم و فشار رژیم شاه مزدور آمریکا در منطقه به ستوه آمده بودند . مشکلات و رنجهای زیادی داشتند . اما وقتی از یک قشر متعهد آگاه عظیم می پرسیدی آقا ! درد اصلی چیست ؟ می گفت : دارند اسلام را در جامعه ما ریشه کن می کنند ؛ دارند جامعه ما را به سوی بی عفتی و ناپاکدامنی پیش می برند ؛ دارند دخترها و پسرهای ما را از فضایل معنوی و اخلاقی اسلام دور می کنند . می گفتند : برنامه های گوناگون به فضیلتها و ارزشهای متعالی انسانی آسیب می رساند . رادیو ، تلوزیون ، سینما ، تماشاخانه ، روزنامه ها ، مجلات ، همه اینها دارند به ترویج فساد کمک می کنند . بنا بر این ، درد اصلی و رنج جانکاهی که بسیاری از مردم متعهد ما داشتند ، درد اسلام بود . درد این بود که آمریکا و رژیم مزدور آمریکا مانع از حاکمیت الله و حاکمیت اسلام و حاکمیت قرآن بر این سرزمین و این جامعه هستند .

البته درد فقر ، درد تبعیض ، رنج مشکلات اجتماعی هم بود . مردم ما این را هم یافته بودند که ثروتهایشان به غارت می رود و بسیاری از آنها در رنج و فقر و محرومیت زندگی می کنند . مردم تبعیضها را می دیدند . محرومتر شدن پیوسته محرومان و چاق و چله تر شدن فزاینده محروم کنندگان و استثمار کنندگان را هم می دیدند. از این هم رنج می بردند . به طور جدی دنبال از بین بردن این محرومیت و این تبعیض هم بودند اما شعارهایشان یکجا و یکپارچه شعارهای اسلام بود .

کتاب ولایت ، رهبری ، روحانیت ؛ ص 272

 نوشته شده توسط سید محمد حسن مخبر در پنج شنبه 88/11/15 و ساعت 3:18 عصر | نظرات دیگران()

حالا این خدای فعّال لما یُرید ، یک موجودی آفریده به نام انسان . به این انسان اختیار داده . خودش به این موجود اختیار داده و گفته تو را آفریدم تا در پهنه هستی به شکل مختار زندگی کنی . یعنی چه مختار زندگی کنی ؟ یعنی تو را آفریدم ، به تو نیروها و قدرتها دادم ، امکانات فراوان محیطی در اختیارت نهادم ، چراغ هدایت ( همان اندیشه تحلیل گر ) را در درونت روشن کردم و از آن فراتر ، مشعل هدایت وحی رسولان و پیشوایان و امامان و عالمانی که علم خود را از آنها گرفته اند ، اینها را هم فرا راهت نهادم . با این حال ، همه این کارها را کردم که چه ؟ که حتماً به راه راست بروی ؟ نه ! با این حال به تو گفتم ، می خواهی راست برو می خواهی کج برو . با همه این حرفها « إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُور » 1

... قرآن در آیات متعدد 2 تصریح می کند که اگر خدا می خواست این مشرکین ، مشرک نشوند می توانست چنین کند و بعد هم مشرکین ، مشرک نمی شدند . ولی قرار بر این بود که اینها بتوانند مشرک بشوند . خوب دقت کنید ! نقش خدا به به عنوان مبدأ هستی و آفریدگار فعّال لما یُرید ، نقش پیامبران به عنوان رهبران و راهنمایان امّت ، نقش امام به عنوان زمامدار و مسئول امت و مدیر جامعه ؛ همه اینها نقشی است که باید به آزادی انسان لطمه وارد نیاورد . اگر این نقشها بخواهد به آزادی انسان لطمه وارد بیاورد بر خلاف مشیّت خدا عمل شده است .

نقش آزادی در تربیت کودکان ، ص 14 - 15

---------------------------------------------------------

پ. ن . 1 = سوره مبارکه انسان ، آیه 3

پ . ن . 2 = « وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ لَآمَنَ مَنْ فِی الْأَرْضِ کُلُّهُمْ جَمیعاً أَ فَأَنْتَ تُکْرِهُ النَّاسَ حَتَّى یَکُونُوا مُؤْمِنین » سوره مبارکه یونس ، آیه 99 یعنی و اگر خداى تو (در مشیّت ازلى) مى‏خواست اهل زمین همه یکسره ایمان مى‏آوردند، آیا تو مى‏خواهى تا به جبر و اکراه همه را مؤمن و خداپرست گردانى؟

 نوشته شده توسط سید محمد حسن مخبر در شنبه 88/11/10 و ساعت 1:36 عصر | نظرات دیگران()

یک شب صحبت از مرجعیت پیش آمد . عرض کردم مرجع پیشوای دین است و در هر یک از درجات مرجعیت که باشد باید از میان کسانی انتخاب شود که مسلمانها هر قدر به او و زندگی خصوصی و عمومی او نزدیکتر می شوند پایبندی قلبیشان به دین بیشتر شود . مرجعی که هر قدر از او دورتر باشیم ارادتمان به او بیشتر است و هر قدر به او نزدیکتر شویم ارادتمان نسبت به او کمتر شود ، یک پول هم برای من نمی ارزد !

بعد از فوت مرحوم آیت الله بروجردی ، صحبتی با برخی از آقایان علمای برجسته بود در مورد تربیت طلاب . یکی از آنها گفت که در عصر مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی (رحمة الله علیه) که در زمان آن حضرت ، مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم قمی (رحمة الله علیه) در قم شخصیت علمی و فضیلتی برجسته ای بود ، ما طلاب حوزه از رفتار این دو عالم برجسته درس عملی اخلاق و فضیلت می گرفتیم و هر قدر به آنان نزدیک می شدیم فضیلت ما بیشتر می شد .

در آن زمان وضعیت بدین قرار بود : مرحوم حاج ابوالقاسم قمی (رحمة الله علیه) آقایی برجسته و تقریباً فرد درجه اول حوزه کوچک قم بود . مرحوم حاج شیخ عبدالکریم [حائری] یزدی قرار بود از اراک به قم بیایند و در انجا اقامت و تدریس کنند و رقیب ریاست حوزوی و روحانی مرحوم حاج ابوالقاسم باشند . عکس العمل آن مرحوم چه بود ؟ استقبال ، ترویج شکر خدا که دو تا شدیم و حالا بیشتر و بهتر می توانیم وظیفه خود را انجام دهیم ! رفتار مرحوم حاج شیخ نسبت به مرحوم حاج ابوالقاسم هم مشابه بود . معلوم است که هر عامی یا هر طلبه ای وقتی به اینها نزدیکتر بشود می بیند میان آنها برادری است . نتیجه اش از خود خواهی در امدن و در پرتو ایمان و فضیلت زندگی کردن است . به جای اینکه برایش تعریف کنیم خودش می بیند و لذا به این راه می آید .

کتاب : ولایت ، رهبری ، روحانیت ؛ ص 27

 نوشته شده توسط سید محمد حسن مخبر در سه شنبه 88/11/6 و ساعت 8:52 عصر | نظرات دیگران()